โต๊ะโตะจังกับโต๊ะโตะจังทั้งหลาย

สารจากโต๊ะโตะถึงผู้อ่านชาวไทย

ผู้อ่านชาวไทยคะ ฉันดีใจจริง ๆ ที่ท่านอ่านหนังสือเล่มนี้ของดิฉัน ฉันไม่เคยรู้เลยว่า เด็ก ๆ ในโลกมีความเป็นอยู่อย่างไร กระทั่งได้ไปถึงประเทศของเขา ดิฉันจึงจะดีใจมาก ถ้าท่านอ่านแล้วช่วยกันคิดเรื่องของเด็ก ๆ เหล่านั้น

ทุกท่านรู้จักช้างใช่ไหมคะ แต่ที่แอฟริกานั้นแม้จะมีช้างมากมาย ทว่าเด็กชาวแอฟริกาก็ไม่มีใครรู้จักช้างเลย เพราะที่แอฟริกาไม่ได้มีต้นไม้หรือหญ้าขึ้นสมบูรณ์ทั่วไป สัตว์ป่าจึงถูกนำไปอยู่ในเขตคุ้มครองพิเศษ ดิฉันไม่เคยเห็นสวนสัตว์ในแอฟริกาคงเป็นเพราะประเทศในแอฟริกาตกเป็นเมืองขึ้นของหลายประเทศมานาน จึงไม่มีใครสร้างสวนสัตว์ให้เด็ก ๆ หนังสือภาพสำหรับเด็กก็เกือบจะไม่มี ผู้คนที่ไม่มีโทรทัศน์นั้นจำนวนมากกว่าคนที่มีโทรทัศน์ดู และพื้นที่ส่วนใหญ่ไฟฟ้าเข้าไม่ถึง ฉะนั้น แม้อาศัยอยู่ในแอฟริกา เด็กชาวแอฟริกาก็ไม่มีโอกาสรู้จักช้างหรือยีราฟเลยตลอดชีวิต ขณะที่เด็กญี่ปุ่นรู้จักช้างและวาดรูปช้างได้ เพราะญี่ปุ่นมีทั้งสวนสัตว์ หนังสือภาพสำหรับเด็ก และโทรทัศน์

ระยะเวลา 10 ปี หลังจากตีพิมพ์หนังสือนี้แล้ว ดิฉันเดินทางไปยังประเทศต่าง ๆ อีกหลายประเทศ แต่ยังไม่ได้รวบรวมเป็นหนังสือเล่มใหม่ ถึงกระนั้นท่านที่ได้อ่านหนังสือนี้ก็คงเข้าใจได้ว่า เด็กมากมายต้องต่อสู้อย่างยากลำบากเพียงใดเพื่อให้มีชีวิตอยู่ เมื่อเทียบกับครั้งที่ดิฉันไปเยือนแทนซาเนียหลังจากได้รับแต่งตั้งเป็นทูตสันถวไมตรีขององค์การยูนิเซฟใหม่ ๆ ขณะนั้นมีเด็กเสียชีวิตปีละ 14 ล้านคน ปัจจุบันเด็กเสียชีวิตปีละ 9 ล้าน 2 แสนคน เท่ากับว่าเวลา 25 ปีที่ผ่านมา เด็กเกือบ 5 ล้านคนรอดชีวิตมาได้ ซึ่งดิฉันคิดว่าเป็นสิ่งที่แสดงว่าทุกคนในโลกนี้ร่วมมือกันพัฒนาชีวิต

ดิฉันจะดีใจมากหากท่านอ่านหนังสือนี้แล้ว ช่วยกันคิดเรื่องของเด็ก ๆ ในโลก เพราะเด็กญี่ปุ่นก็กำลังช่วยดิฉันคิดว่าจะช่วยเด็กอื่น ๆ ในโลกอย่างไร

คุณผุสดีคะ ขอขอบคุณนะคะที่แปลหนังสือนี้ ขอบคุณที่ทำให้มีคนอ่านเรื่องราวซึ่งดิฉันได้พบ และได้ทราบความคิดเห็นของดิฉันที่มีต่อเรื่องราวเหล่านั้น หวังว่าจะมีโอกาสพบกันอีกนะคะ

เมื่อเร็ว ๆ นี้ ดิฉันได้ดูข่าวทางโทรทัศน์เกี่ยวกับเมืองไทยเรื่อง ช้างแสนรู้ที่วาดภาพได้สวยงาม ดิฉันนึกชื่นชมความฉลาดของช้างและอยากนำเรื่องเช่นนี้ไปเล่าให้เด็กที่แอฟริกาได้รับรู้ ทุกวันนี้เรามีสันติภาพก็จริง แต่เมื่อคิดว่า แม้วันนี้ก็ยังมีเด็ก ๆ ที่ต้องร้องไห้หิวโหย และโศกเศร้าต้องพลัดพรากจากพ่อแม่อยู่ ณ ที่หนึ่งที่ใดในโลกนี้ดิฉันก็รู้สึกเศร้าใจมาก แต่ถ้าเราช่วยกันคิด แม้จะเริ่มจากเรื่องเล็ก ๆ ดิฉันก็เชื่อมั่นว่าสักวันหนึ่งเด็กทุกคนในโลกนี้คงจะมีความหวังในชีวิต มีอาหารรับประทานทุกมื้อ ได้เรียนหนังสือ มีน้ำสะอาดดื่ม และได้ฉีดวัคซีนป้องกันโรคครบถ้วน

ขอให้เราช่วยกันเพื่อให้วันนั้นมาถึงนะคะ

ขอบคุณค่ะ

 

เท็ตสึโกะคุโรยานางิ
นักแสดงและทูตยูนิเซฟ