บันทึกผู้แปล
นี่คือเรื่องราวของฅนตัวจิ๋ว ซึ่งผู้เขียนเรื่องนี้เคยนึกคิดว่า ‘น่าจะมี’ ตั้งแต่ครั้งที่ยังเป็นเด็ก
ความกลัวบ้านใหญ่โตซึ่งมีห้องหับมืดทึม ทำให้จินตนาการไปต่างๆนานา
สิ่งนี้อยู่ในใจของเธอนาน—และแล้ว—วันหนึ่ง เมื่อเธอเริ่มเป็นนักเขียน สิ่งฝังใจก็ผุดขึ้นในความคิด
จินตนาการวัยเยาว์ยังคงแจ่มชัด บรรเจิดเพริศแพร้วและโลดแล่นมีชีวิตชีวาขึ้นมา
เธอสามารถนำสิ่งที่เคยหวาดกลัวมาใช้ให้เกิดประโยชน์ได้อย่างยอดเยี่ยม
ความคิดทำนองเดียวกับแมรี่ นอร์ตั้น ในเรื่อง’ฅนตัวจิ๋ว’ เป็นสิ่งที่ใครๆก็อาจมีเหมือนกัน
แต่สิ่งหนึ่งซึ่งวิเศษยิ่งในความคิดของเธอคือ เธอจินตนาการได้อย่างละเอียด
กอปรกับความคิดกว้างไกล ทำให้เรื่องทุกตอนสมจริง
นักอ่านส่วนใหญ่ที่ได้อ่านเรื่องชุดนี้ คล้อยตามความเชื่อของตัวละครในข้อที่ว่า ‘คนตัวจิ๋วมีอยู่จริงในโลกนี้’
นั่นคือจุดสำคัญที่ทำให้การอ่านดำเนินไปอย่างสนุกสนาน ตื่นเต้น จนเผลอมีส่วนร่วมกับตัวละครอย่างไม่รู้ตัว
ผู้อ่านก็อาจคิดเหมือนผู้แปลกระมัง หรือคิดต่างออกไปและไปได้ไกลกว่าอีก
จินตนาการวัยเด็ก สร้างสิ่งที่มีค่าแก่มนุษย์เสมอ ถ้ารู้จักใช้
สุทธิ โสภา
ตุลาคม พ.ศ. 2541