ในหนังสือบางเล่มของอเลซซานโดร บาริกโก
เคยปรากฏถ้อยความว่า สำนักพิมพ์ไม่ควรเขียนหรือแนะนำสิ่งใด
สำหรับผลงานของเขา เล่มนี้ เรื่องนี้ ก็เช่นเดียวกัน
นอกจากจะบอกว่า ‘คอ’นวนิยายสมัยใหม่โปรดอย่ารอช้า
‘รีบอ่าน และแนะนำเพื่อนรักนักอ่านต่อๆ กันไปเถิด
—อย่าได้รีรอเลย’ เรื่องดีๆเช่นนี้หาได้ไม่ง่ายนัก
สำนักพิมพ์ผีเสื้อ
มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๕๒
——————————————————————————————————————
ข้าพเจ้าเขียนเรื่องนี้ให้ เออูเจนิโอ อัลเลกริ นักแสดง
และกาบริเอเล วาชิส ผู้กำกับ
ทั้งสองนำเรื่องนี้ไปสร้างเป็นการแสดงบนเวที
ในงานเทศกาลเมืองอัสติ เมื่อเดือนกรกฎาคมที่ผ่านมา
ข้าพเจ้าไม่ทราบเลยว่า นี่เพียงพอหรือไม่ที่จะกล่าวว่า
ข้าพเจ้าประพันธ์บทละคร
ข้าพเจ้าออกจะเคลือบแคลงใจอยู่
บัดนี้ เมื่อได้เห็นบทประพันธ์นี้ในรูปหนังสือ
ข้าพเจ้ามีความรู้สึกโน้มเอียงว่า
นี่คือบทประพันธ์ที่อยู่กึ่งกลางระหว่างบทละครแท้จริง
กับเรื่องเล่าสำหรับอ่านออกเสียง
ข้าพเจ้าคิดว่า ไม่มีชื่อเรียกบทประพันธ์ลักษณะนี้
กระนั้นก็ไม่สำคัญนัก
สำหรับข้าพเจ้าแล้ว นี่เป็นเรื่องราวแสนงาม
ที่มีค่าพอแก่การนำมาบอกเล่า
อีกทั้งข้าพเจ้ายังพอใจที่จะคิดว่า
จะมีใครสักฅนอ่านเรื่องนี้
เอ. บี.
กันยายน ค.ศ.๑๙๙๔
——————————————————————————————————————
อเลซซานโดร บาริกโก เกิดที่เมืองตูริน ประเทศอิตาลี เมื่อค.ศ.๑๙๕๘ จบการศึกษาด้านปรัชญาและดนตรี
ทำงานครั้งแรกในบริษัทโฆษณา ตำแหน่งก็อปปี้ไรเตอร์ และเขียนบทความวิจารณ์ดนตรีให้หนังสือพิมพ์รายวัน
‘ลา เรปุบบลิก้า’ และ ‘ลา สตัมป้า’
บาริกโกเริ่มงานประพันธ์จากความสนใจวรรณกรรมและดนตรี นวนิยายเรื่องแรก Castelli di rabbia
ได้รับรางวัล Prix Médicis étranger ในประเทศฝรั่งเศส ในฐานะผลงานวรรณกรรมต่างชาติยอดเยี่ยมเมื่อ
ค.ศ.๑๙๙๕ และได้รับรางวัล Campiello ในประเทศอิตาลี ผลงานเขียนเรื่องต่อมาคือ Oceano mare ได้รับรางวัล
Viareggio และรางวัล Palazzo del Bosco ตามลำดับ
’ไหม’ (Zeta) นวนิยายเรื่องที่สามของเขาได้สร้างประวัติศาสตร์ให้วงวรรณกรรมอิตาลี ด้วยยอด ขาย
๓๐๐,๐๐๐ เล่ม ในเวลาอันรวดเร็ว แปลเป็นภาษาต่างๆ มากมาย
บาริกโก กลายเป็นดาราดวงเด่น
ได้รับความสนใจจากหนุ่มสาวที่ยินดีเฝ้ารอหน้าร้านกาแฟเพื่อขอลายเซ็นมากเป็นพิเศษ เขาสร้างปรากฏการณ์
ด้วยการนำเสนอเรื่องราวที่งดงามจากศิลปะน้อยคำ
มีผู้เปรียบว่า เขาร้อยเรียงงานเขียนด้วยลีลาไม่ต่างจากที่รอซซินีใช้ในการประพันธ์ดนตรี
บาริกโกยังร่วมกับเพื่อนนักเขียนก่อตั้งโรงเรียนนักเขียน เมื่อ ค.ศ.๑๙๙๔ ชื่อ Holden
Senza sangue หรือ’ไร้เลือด’ ผลงานที่พิมพ์ในค.ศ.๒๐๐๒ ได้รับ คำนิยมมากมายจากนักวิจารณ์